Karczma w Małych Kozach istniała już w 1786 r. Karczmarzem był wtedy Józef Sablik. Według dokumentów dworskich na wyposażenie tej karczmy składało się: trzy stoliki jodłowe z bukowymi nogami, duży stół dla muzykantów z ławką z drewna jodłowego, trzy stołki do siedzenia z drewna jodłowego, ławki koło pieca z drewna jodłowego. Przedmioty znajdowały się w pierwszej izbie od strony południowej. Karczma posiadała także : dwa lejki (duży i mały), 60 gąsiorów na piwo i 60 butelek na wino. W 1910 r. karczmę kupił od dworu Roman Fabia. Wcześniej prowadzili ją: karczmarz żydowskiego pochodzenia Schlesinger, rodzina Boguszów i rodzina Fisków. Karczma w Małych Kozach była czynna do 1943 r. W karczmie odbywały się także wiece polityczne. W czasie jednego z takich zgromadzeń w 1907 r. politycznych agitatorów o poglądach socjalistycznych zamknięto w kominie. Karczma zwraca uwagę swoim nietypowym, stosunku do pozostałych tego typu budynków w Kozach, wyglądem części frontowej. Charakterystyczna kolumnada nadaje budynkowi charakteru dworku szlacheckiego. W obrębie karczmy znajdował się również budynek gospodarczy. Naprzeciwko niej, po drugiej stronie drogi zlokalizowana była kuźnia murowana z kamieni. Karczma „Na Flakach” jest jedną z trzech dużych karczm dworskich jakie działały w Kozach na odcinku drogi „cesarki”.