Założony w 1910 r. kamieniołom w majątku Czeczów wyposażono w kolejkę linową, która przewoziła urobek do dolnej stacji zlokalizowanej nieopodal toru kolejowego w centrum Kóz. Tam kamień przeładowywano do stojących na bocznicy wagonów kolejowych. Kolejkę linową uruchomiono w 1912 r. Przewoziła ładunek na odcinku 2510 m. System przewozu wagoników oparty był 18 podporach, które do 1928 r. były drewniane. Wagoniki o pojemności 200 kg w liczbie 50 sztuk wykonane przez firmę Pohlik w Lipsku, transportowała lina o grubości 28 mm (wagoniki z urobkiem) oraz 19 mm (wagoniki puste). W 1928 r. przeprowadzono gruntowny remont kolejki. Stare wagoniki zastąpiono nowymi i większymi, które wykonała słynna inżynieryjna firma Adolf Bleichert & Co. z Lipska, specjalizująca się produkcji kolei linowych, wind i systemów górniczych. Nowe wagoniki miały pojemność 500 kg i transportowała je lina o średnicy 48 mm, dla wagoników pełnych oraz cieńsza – 28 mm dla wagoników pustych. System uzupełniony był liną chodzącą o grubości 19 mm. Wymieniono również podpory na stalowe. W 1961 r. miał miejsce pożar dolnej stacji kolejki. Początkiem lat 80. zaniechano transportu urobku kolejką linowa, zamieniając go na przewóz samochodami ciężarowymi. Kolejka linowa przez wiele lat była charakterystycznym elementem krajobrazu Kóz. Odcinek nad obecną ulicą Krakowską chroniony był specjalną siatką. Niejednokrotnie zdarzało się, że śmiałkowie próbowali podróżować wagonikami z kamieniem.