Historyczna Granica Kóz i Kęt
„Starą drogą” tradycyjnie zwie się historyczny trakt łączący Cieszyn ze Lwowem. Do czasu powstania w II poł. XVIII w. drogi tzw. „cesarki” był to główny trakt handlowy łączący nieodległe Kęty i Bielsko. Według miejscowej tradycji w 1683 r. przemaszerowały tędy wojska Króla Jana III Sobieskiego pod dowództwem hetmana Mikołaja Sieniawskiego idące z odsieczą pod Wiedeń. Wydarzenie to ma upamiętniać drewniany krzyż przydrożny z figurą Chrystusa znajdujący się przy skrzyżowaniu ulic Nadbrzeżnej i Jana III Sobieskiego. Na odcinku biegnący przez Kozy znajdowały się dwie karczmy „Pod wołem” oraz „Chechówka”, obsługujące podróżnych. Po powstaniu „cesarki” trakt ten stracił na znaczeniu ograniczając się jedynie do ruchu lokalnego oraz wykorzystywania drogi jako tzw. „gościńca wołowego”, czyli trasy przepędu bydła na targi i jarmarki. Wieś Kozy od wschodu graniczy z miastem Kęty. Granicę między Kozami i Kętami szczegółowo wytyczono już w 1548 r. dekretem bankiera królewskiego Seweryna Bonera na polecenie Króla Zygmunta Starego. Przebieg granicy Kóz z miastem Kęty oraz wsią Bujaków oznaczono tzw. kopcami granicznymi, czyli niewielkimi wzniesieniami, których na wspomnianym odcinku było 18. Wytyczona granica zatwierdzona została ostatecznie dekretem Króla Stefana Batorego, który spisano w 1578 r. w języku czeskim. Dziś granica pomiędzy Gminą Kozy a Gminą Kęty jest równocześnie granicą województw śląskiego i małopolskiego.