Na tzw. starej drodze zlokalizowane były również przydrożne karczmy. Przy dzisiejszej ul. Jana III Sobieskiego (w niewielkiej odległości od skrzyżowania z ul. Nadbrzeżną) znajduje się budynek, w którym mieściła się karczma „Pod Wołem”. Nazwa zapewne pochodziła od przepędzanego tędy często bydła. Po wybudowaniu drogi „cesarki” stara droga przyjęła funkcję tzw. gościńca wołowego, czyli trasy przepędu bydła na targi. Karczma ta należy do typowych budynków murowanych jakie powstawały w Kozach na przełomie XVIII i XIX w. Sień, kuchnia oraz piwnice są sklepione. W bramie wejściowej znajdują się tzw. wysiodki, czyli murowane siedziska. Do zaplecza karczmy należała wozownia, stajnie i stodoła. Podwórze ogrodzone było murem. W 1786 r. jako karczmarz notowany jest Sebastian Handzlik. W II poł, XIX w. właścicielem karczmy „Pod Wołem” był Moryc Graner, kupiec pochodzenia żydowskiego. Oprócz karczmy prowadził on także produkcję kamienia tłuczonego i obrabianego. Kolejnym użytkownikiem karczmy był dawny lokaj dworski Jan Lasek, który dzierżawił ja do 1911 r. Ostatecznie dwór sprzedał karczmę kierownikowi wapienników dworskich Ignacemu Bugajskiemu. Od 1928 r. właścicielem budynku był Ignacego Tadeusz. Od 1912 r. karczma była nieczynna – prowadzony był jedynie sklep od szyldem „I. BUGAJSKI”. Po II wojnie światowej sklep prowadziła Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska”.